En daar sta je dan met je mond vol tanden. Ik weet het even niet meer, echt niet. Wat moet je mensen gaan vertellen die de hele wereld op hun schouders voelen drukken en die tevens van de ene klacht naar de andere gaan. Als therapeut/ yin docent zou ik zeggen dat ze naar binnen mogen keren. Dat je lijf jou een verhaal verteld en dat je door contact te maken met je lijf (bv door te yinnen), je vanzelf gaat verstaan wat je lijf jou probeert te vertellen. Maar… wat nu als dat wel heel veel is. Stel nu dat er best nog wat in jouw lijf aan emoties aanwezig is. Dan is het best logisch dat je even niet naar binnen wil keren, dan wil je gewoon even je ding doen. Toch?
Maar wat nu als je al die dingen die er momenteel in de wereld spelen voelt, hoe dan?
Simpel gezegd; je kan niet naar binnen en kan je kan eigenlijk ook niet echt naar buiten. Weet je wel hoe lastig dit is?
Zijn er meer mensen die dit herkennen? Dat jij je het liefst opsluit, ergens. Alleen dat is zo lastig, want je neemt overal wel jezelf mee naartoe.
Wat nu als je dit voelt. Wat is hier dan aan te doen. Je kan natuurlijk je toevlucht nemen tot iets verdovends zoals een pil of alcohol. Dit helpt je vast tijdelijk, maar nadien voel jij je wellicht nog een stukje beroerder. Er bestaat geen quick fix. Er zijn wel andere manieren om hier mee om te gaan. Manieren die ervoor kunnen zorgen dat je wat gemakkelijker door deze fase heen komt.
Ik zal hier een paar benoemen die mij helpen in de periodes dat ik ze nodig heb. Allereerst probeer ik wat liever voor mijzelf te zijn. De lat wat minder hoog te leggen in zo’n periode. Door bijvoorbeeld eens wat vaker nee te zeggen tegen uitnodigingen, ook al weet ik dat andere mensen dit lastig vinden. Verder zorg ik ervoor dat ik wat vaker echt alleen ben. En dan bedoel ik ook echt alleen. Dus ook zonder partner of kinderen. Soms door alleen te wandelen, maar ook door gewoon even op mijn matje te gaan liggen.
En misschien wel de allerbelangrijkste: ik luister wat vaker naar de nuchterheid van mijn man. Mijn man die de dingen vaak veel gemakkelijker langs zich heen kan laten glijden, die zich niet alles zo aantrekt. Dat ik niet alles hoef te willen begrijpen, dat het soms gewoon is zoals het is. Misschien heb jij ook wel zo iemand in de buurt. Iemand die je even weer met beide benen op de grond zet. Die je verteld dat de wereld niet morgen al kapot gaat en dat de opgehoopte emoties in je lijf ook wel even kunnen wachten. Dat je ook gewoon even een time-out kan nemen. Gewoon door je ding te doen, daar waar je op dat moment even zin in hebt.
Ik kreeg bijvoorbeeld net van een client een heerlijk recept voor chocolademelk. Met dit recept kan ik de hele winter chocolademelk drinken als ik daar eens zin in heb.
Je mag genieten van de zoete dingen des levens.
Chocolademelkmix
150 gram cacoa
150 gram poedersuiker
1 zakje vanillesuiker
100 gram geraspte pure chocolade
Bewaren in een pot
Voor 1 beker chocolademelk meng je 200 ml hete melk met 2 eetlepels van deze mix.
En tijdens het drinken van deze heerlijke kop chocolademelk vergeet je even alles wat er binnen en buiten je is en geniet je van het moment.
Namasté